September 11, 2011
Sunday 13:55
Dear Dady Kid,
Yes, “Dady Kid.” Di man ka makasupak ug di pud ko nimo makasab-an kay wa man ka makahibawo nga gi “dady” gihapon ka nako. Sagdi nalang ko, mura kog buang ani.
Wa pa man mahuman akong luha oi. Maayo ka kay himbing imong pagkatog. Pastilan jud ko ani bah. Mura man kog gi torture ani, paita oi! Grabe kaayo imong impact, akong luha, sipon ug singot nanggawas. Di man pud kay ako ray naingani sa tibuok world, daghan man diba dady? I don’t own all the heartaches in the world. Dili ko hatagan ani nga trial kung dili nako makaya.
Maybe, ang purposes why niagi kas akong life were to teach me how to love truly, how does it feel to be loved back, how to let go, to understand changes, to realize that dili tanan nakong gusto ma ako, that nothing really lasts forever, promises are just words, to love at a distance, to love without communication, to sacrifice for the happiness of one’s love, and to be strong. . . Inganion nalang nako pag comfort akong kaugalingon dady. Sagdi lang gud kung mag- assume gihapon ko nga imo kong gi love. Grateful kaayo ko ni God always kay gipa cross Niya atong landas. Having you was the very best thing to me and losing you is the worst.
Kahibawo ka, girecord nako ang last natong conversation, I thought, nindot ang dagan sa atong storya nga mao unta akong itambal if ma miss ka nako, but, ang resulta ganina, wa ko kahibawo kung paminawon pa to nakog balik, Wa man kay maistoryang nindot kay maot man imong feelings nako. Go dady, spread your wings and fly away! You are totally free now. Please pray for me nga di na ko masakitan. Ikaw akong love, ikaw akong gusto, ikaw tanan, wa ko kahibawo hantod kanus-a ni nako bation, basta constant ni nga feelings sukad sa una. As of now, I think it’s until infinity ends.
_Wellah 14:28
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento